نکاتی درباره ی زبان آلمانی

گویش های منطقه ای آلمانی

مانند سایر کشورهای اروپایی، شهرها و مناطق مختلف آلمان گویش ها و لهجه های متفاوتی دارند. در واقع، برخی از زبان شناسان ادعا می کنند که 250 گویش آلمانی وجود دارد. اینها عموماً در دسته‌های Plattdeutsch (آلمانی سفلی) که در شمال صحبت می‌شود، Berlinerisch (آلمانی برلینری)، Bayrisch (باواریایی) و Sächsisch (که در زاکسن صحبت می‌شود) قرار می‌گیرند. همچنین Kölsch که در کلن (کلن) صحبت می شود و Düsseldorferisch که مردم در دوسلدورف و اطراف آن صحبت می کنند نیز وجود دارد.

برخی از این گویش ها نسبت به سایرین افراطی ترند. به عنوان مثال، در هامبورگ، مصاحبه با باواریایی ها در تلویزیون اغلب با زیرنویس همراه است تا به مردم محلی کمک کند تا گویش را درک کنند. با این حال، چیزی که جمعیت گویش‌زبان را گرد هم می‌آورد Hochdeutsch (آلمانی عالی) است که همانطور که قبلاً ذکر شد، زبان نوشتاری رسمی آلمان است. بنابراین، همه آن را در مدرسه یاد می گیرند و می توانند صحبت کنند و بفهمند.

تلفظ و واج شناسی آلمانی

آلمانی یک زبان بسیار آوایی است و تقریباً هر کلمه ای به شیوه املای آن تلفظ می شود. بنابراین، اگر دو حرف در کلمات مختلف یکسان به نظر برسند، آنها نیز تمایل به یکسانی دارند. به عنوان مثال، در آلمانی، lernen (برای یادگیری) به همان صورت die Lanternen (فانوس) تلفظ می شود. این در تضاد با ناهماهنگی‌های آوایی در زبان انگلیسی مانند «tough» و «tough» است که یکسان به نظر می‌رسند اما متفاوت تلفظ می‌شوند.

الفبای آلمانی

الفبای مدرن آلمانی از 26 حرف الفبای خط لاتین به اضافه چهار حرف خاص تشکیل شده است: ä، ö، ü و ß. بسیاری از حروف الفبا هنگام استفاده در کلمات شبیه به معادل انگلیسی خود هستند. با این حال، استثنائاتی وجود دارد که به شرح زیر است:

حرف r وقتی در ابتدای کلمه استفاده می شود، صدای چرخشی در پشت گلو ایجاد می کند.

“w” آلمانی شبیه “v” انگلیسی است، در حالی که “v” آلمانی مانند “f” انگلیسی است.

“j” آلمانی در تلفظ با “y” انگلیسی یکسان است.

در آلمانی، “ch” مانند عبارت “Loch Ness” تلفظ می شود.

املاوت

در زبان آلمانی سه umlaut (حروف صدادار با دو نقطه بالای آنها) وجود دارد. اینها ä، ö و ü هستند. هر یک از این umlaut ها همچنین دارای دو تغییر هستند – umlauts “کوتاه” و umlauts “طولانی” که تلفظ یک کلمه را تعیین می کنند.

برای مثال، ä کوتاه مانند «e» در کلمه «bet» در انگلیسی تلفظ می‌شود. هنگام گفتن یک کلمه با umlaut کوتاه، شما همچنین صدا را برای مدت طولانی نگه ندارید و در عوض آن را سریعتر بیان کنید. با این حال، هنگام گفتن یک کلمه با umlaut طولانی، فقط باید صدای اصلی را حفظ کنید و آن را کمی بیشتر نگه دارید. در انگلیسی، این مانند گفتن «ay» در «say» است.

به عنوان مثال:

کوتاه ä – Äpfel – Apple (صدا در اینجا کوتاه و ê است)

Long ä – Mädchen – Girl (کوتاه ä را بلند کنید و یک H بی صدا اضافه کنید)

یادگیری نحوه تلفظ umlauts بلند و کوتاه می تواند کمی دشوار باشد زیرا هیچ صدایی معادل در انگلیسی وجود ندارد. با این حال، می توانید منابع بسیار خوبی را به صورت آنلاین برای کمک به مقابله با آنها پیدا کنید.

ß یا Eszett

شاید جالب‌ترین کاراکتر در الفبای آلمانی Eszett (یا “sharp s”) باشد که به صورت ß نشان داده می‌شود. این در زبان آلمانی نوشتاری استفاده می‌شود تا نشان دهد که باید پس از یک صدای مصوت طولانی، به جای z، صدای «ss» ایجاد کنید. به عنوان مثال، کلمه “Straße” را در نظر بگیرید. در این حالت، “a” به جای کوتاه، بلند تلفظ می شود و به دنبال آن یک “s تیز” آمده است.

جالب است که مردم گاهی اوقات وقتی به صفحه کلید آلمانی دسترسی ندارند، به جای «Straße» می نویسند «Strasse»! با این حال، در حالی که یک جایگزین معتبر برای املای صحیح است، بهتر است نسخه مناسب را یاد بگیرید. در اینجا می توانید نحوه نوشتن Eszett را در رایانه خود بیابید.

Eszett همچنین می تواند به تمایز بین کلماتی که شبیه هم هستند کمک کند. برای مثال، reisen (سفر کردن) با s صدادار از reißen (پاره کردن) با s بی صدا. جالب اینجاست که Eszett در هر جایی که آلمانی صحبت می شود وجود ندارد. به عنوان مثال، سوئیس سال ها پیش آن را کنار گذاشت. با این حال، هنوز هم برای کمک به خواننده در درک نحوه تلفظ یک کلمه مفید است.

گرامر آلمانی

اگر قصد یادگیری زبان آلمانی را دارید، قوانین اساسی دستور زبان وجود دارد که باید از آنها آگاه باشید. در زیر برخی برای شروع شما آورده شده است.

همه اسامی آلمانی دارای جنسیت هستند

در بیشتر زبان های عاشقانه، اسم ها یا مذکر هستند یا مونث. با این حال، زبان آلمانی یک سومی نیز دارد – جنسیت خنثی – که منجر به سه مقاله می شود: der، die و das.

Der – قبل از همه اسم‌های مذکر قرار می‌گیرد (مانند der Hut: کلاه)

Die – قبل از همه اسم های مؤنث قرار می گیرد (به عنوان مثال، die Klasse: کلاس)

Das – قبل از همه اسامی خنثی قرار می گیرد (به عنوان مثال، das Kind: the child)

قابل ذکر است، جنسیت یک کلمه صرفاً توسط دستور زبان تعیین می شود و همیشه منطقی به نظر نمی رسد. به عنوان مثال، یک درخت و یک سگ هر دو نر هستند در حالی که یک گربه ماده و یک بچه گربه خنثی هستند. این چیزی است که به جای تلاش برای درک یک قانون فراگیر، باید به سادگی یاد بگیرید.

همه اسم ها با حروف بزرگ نوشته می شوند

در آلمانی، همه اسم ها – نه فقط اسم های خاص – با حروف بزرگ نوشته می شوند. بنابراین، هر چیزی که در مقابل آن مقاله der، die یا das وجود دارد (یا می تواند) باید با حرف بزرگ شروع شود (مثلا der Hut، die Klasse، das Kind).

جملات ساده از ساختاری مشابه انگلیسی پیروی می کنند

خوشبختانه جملات ساده در زبان آلمانی همان ساختار اصلی را دارند که در زبان انگلیسی دارند. ترتیب کلی کلمات این است:

فاعل + فعل + اسم

به عنوان مثال: “Ich spiele Golf” (من گلف بازی می کنم).

فعل همیشه در یک جمله در جایگاه دوم قرار دارد. با این حال، وقتی می خواهید سؤالی بپرسید، فقط فعل را به موقعیت اول منتقل می کنید. به عنوان مثال، “Spielst du Golf?” (گلف بازی میکنی؟)